بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
با اجازه دوست بزرگواری که مطلب رو برامون فرستادن یه چند خطی رو ابتداش اضافه می کنم برای اینکه احیانا برای بعضی از مخاطبان محترم سوء تفاهم پیش نیاد.
هر کسی که با این وبلاگ آشنا باشه این حرف من رو تایید میکنه که ما اینجا به هیچ وجه قصد تخریب شخص یا گروهی رو نداریم. اتفاقا کشورمون و مدیرانش رو خیلی دوست داریم و برای همینم هست که الان داریم این حرفای پایین رو در قالب طنز می زنیم. این حرفا هم تو فضای درون خانوانگی می زینم .
ما باید مشکلاتی که درون جامعمون داریم رو با یه دید نقادانه بررسی کنیم و سعی کنیم که هر کدوممون هر وقت در هر مسئولیتی که داشتیم این مشکلات رو نداشته باشیم.
شک نداریم که اگر وقت نقد کردم جوامع دیگه بشه مثل خیلی از این کشورای اروپایی کلی انتقاد ریز و درشت داریم که شاید یه کتاب صد صفحه ای بشه.
در ضمن مراتب تشکرم رو از فرستنده ی محترم مطلب از همین تیریبون اعلام می کنم.
با همه ی این پیش فرض های بالا باهم مطلب طنز پایین رو می خونیم.
اروپا:موفقیت مدیر بر اساس پیشرفت مجموعه تحت مدیریتش سنجیده میشود ایران: موفقیت مدیر سنجیده نمیشود، خود مدیر بودن نشانه موفقیت است
اروپا: مدیران بعضی وقتها استعفا میدهند ایران: عشق به خدمت مانع از استعفا میشود
اروپا:افراد از مشاغل پایین شروع میکنند و به تدریج ممکن است مدیر شوند ایران: افراد مادرزادی مدیر هستند و اولین شغلشان در بیست سالگی مدیریت بزرگترینهای کشور است
اروپا:برای یک پست مدیریت، دنبال مدیر میگردند ایران: برای یک فرد، دنبال پست مدیریت میگردند و در صورت لزوم این پست ساخته میشود .
اروپا:یک کارمند ساده ممکن است سه سال بعد مدیر شود ایران: یک کارمند ساده، سه سال بعد همان کارمند ساده است، در حالیکه مدیرش سه بار عوض شده