شوری که در سر دارم از تو عشق بی پرهیز!
هرجا دیارت می شود دنیای من آنجاست
در چشم مولانا جهان یعنی همان تبریز
امشب که فرهادت در آغوش اجل خواب است
راحت بگیر آری ! تو هم در بستر پرویز
حتی مرا با وعده ی فردا نکردی شاد
دیروز بی تو ، حال بی تو ، آه! فردا نیز
جام حیاتم از رسیدن سخت خالی بود
ای مرگ ! شاید جام آخر را کنی لبریز
همچون درختان مرگ را آغاز می دانم
آماده ام ای «پادشاه فصل ها پاییز»
(از دوست عزیزم محمد علیزاده)
سفیـــر نـــور
نیکی
م. میم
نگاه
سلام
و من امیدوارم آخرین کلمات من اینها باشن:
اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد الرسول الله
خیلی خیلی ممنون از نظر زیباتون.
سلام .
آقای خلعتبری نکنید این کارو.
غبته نه.غبطه درسته.
البته میتونید اصلا کامنت عمومی نکنید و یواشکی غلطتون رو درست کنید.از نظر من اشکالی نداره.
سلام
نه خب دلیلی نداره پنهان کنم اشتباه نوشته بودم دیگه....
مرسی از این که اشتباه یا به قول خودتون غلطم رو گرفتین. بازم مثل اون بار میگم که ای کاش همیشه همه ی غلطا در حد غلط املایی باشه که بشه به راحتی درستش کرد.
بازم ممنون
س.م.م
سلام
آقا خیلی خیلی خوش اومدین.....
ممنونم شکر خدا
بازم از این کارا بکنید.
با رون
فرقان
فرشته ابراهیمی
یک پسر مجرد
سعید
سلام
چشششششششششششششششششششششششششششم.
محمد زمانی
سلام
افتخار دادین .
حتما خدمت می رسم..
مرتضی
آخه من نمیدونم که چرا شاعر پاییز رو پادشاه فصل ها گفته؟ پاییز فقط آدم رو یاد بدبختی هاش میندازه. تو این فصل انگار همه ی غم های دنیا میاد رو سر آدم. ادمی همش دلتنگ و خسته است. من که ااصلا حس خوبی نسبت به پاییز ندارم. تنها چیزیش که خوبه اینه که هوا گرفته و بارانی و بوی نم خاک میاد که بوی این نم بهترین بوی دنیاست. ولی جدای از این حرف ها هیچ چیز تو این دنیا بی حکمت نیست و حتما حکمتی در این فصل ها در کار است. خدا عالم.