786
هم شور هم شعور
از آسیب هایی که شدیدا متوجه فرهنگ حسینی در ملل شیعه است تنزیل این فرهنگ در حد شورگرفتن و ابراز احساسات و عواطف در عزاداری است.متاسفانه تعریف قیام عاشورا وحرکت عظیم امام حسین(علیه السلام)دراذهان عمومی درحال نزول یافتن است و محدود میشود به شور وحال دوران محرم.
تحریک احساسات و برانگیخته شدن عواطف دررابطه باعزاداری حسینی بسیارلازم وضروری است و موجب استحکام ایمان و پیوند دین با روح و روان مردم میشود و اصلا مذهبی که در آن یک نقطه عطف احساسی و شورانگیز نباشد و روح و هیجان پیروانش را به غلیان درنیاورد مذهب ناقصی است و یک نیروی محرکه برای انجام حرکتهای عظیم و تاریخ ساز کم دارد. چرا که اساسا هیجانات عاطفی است که حرکت زاست و روح بخش و آنجا که نیاز به ایثار و فداکاری است گزاره های عقلانی صرف هر چه هم کامل و دقیق باشند هیچ گاه کافی و کارساز نخواهند بود. وجه وارونه ی این قضیه هم باز ناقص میشود. یعنی وجود محرکهای عاطفی و نبود پایه ها و مبانی عقلانی . این که در وجود انسان جوشش عاطفی به وجود می آید اما نداند از کجاست و باید به کجا برود و این غلیان درونی را باید برای چه چیزی خرج کند و کجا باید به عرصه ی عمل درآورد .
هر دوی اینها غلط است: معرفت عقلانی بدون شور و شور بدون شعور و معرفت عقلانی .
اما آنچه که درمورد رابطه ی ما با حماسه ی حسینی مطلوب و کارساز است داشتن مبانی قوی عقلانی است و دانستن فلسفه ی قیام عاشورا آنطور که باید و معرفت پیدا کردن به حقیقت این حماسه و شناخت اهداف بزرگ و مقدس آن و ایمان آوردن به ظرایف و مسئولیتهایی که ذبح شدن حجت خدا با لب تشنه بر گردن ما میگذارد .
شاید بتوان گفت تنها با دانستن فلسفه ی قیام عاشوراست که روضه ی امام حسین(علیه السلام) و شرکت در مراسم عزاداری و شنیدن مصائبی که بر اهل بیت ایشان واقع میشود کارگر می شود .
و در آخر سخن باید مطلبی ضروری برای شناخت فلسفه ی قیام حسینی ذکر شود و آن اینکه نباید به حرفهای محدود و مبهمی که دراین باره زده میشود بسنده کرد.
برای دریافت حقیقت مطلب مطالعه و تعمق بسیار لازم است. دائما میشنویم که حضرت فرمودند: من برای زنده کردن امر به معروف و نهی از منکر قیام کردم. اما نمیگویند که این چه معروفهایی بود که به آنها امر نمیشد و چه منکر هایی بود که از آنها نهی نمیشد و امام(علیه السام)را بر آن داشت تا برای احیای امر به آن و نهی از آنها این طور حماسه آفرینی کنند واهل بیت خود را تسلیم بزرگترین مصیبت ها واسارت یزید نمایند. چرا که باید حقیقت امر کاملا روشن و علنی شود و ازگوشه ی کتاب ها وخطبه های امام حسین بیرون آورده شود و برای همه بازگو شود.
و بر ما شیعیان واجب است که با مطالعه و تفکر به پیام و هدف این حماسه ی سرخ پی ببریم و آن را بر همگان اعلام کنیم و برای تحقق آن تمام هستی و دارایی خود را فدا کنیم.
